Տպագիր և հեռարձակվող լրատվամիջոցների ամբիոնը հիմնադրվել է 1999 թ. մայիսին և կոչվել է Ռադիոհեռուստատեսային ժուռնալիստիկայի ամբիոն: Հետագայում այն վերանվանվել է՝ ընդլայնելով ամբիոնի գիտական գործունեության շրջանակը։ Հիմնադրման օրվանից ամբիոնը գիտագործնական և գիտամանկավարժական ակտիվ գործունեություն է ծավալել, աշխատանք է կատարել մայրենի լեզվով ուսումնական գրականության ստեղծման ուղղությամբ։ Ամբիոնում կարդացվող դասընթացները ներառում են տպագիր, ռադիոհեռուստատեսային և ցանցային ժուռնալիստիկայի բոլոր հիմնարար ոլորտներն ու ուղղությունները:

Այսօր ամբիոնն ունի մասնագիտացված հեռուստառադիոստուդիաներ, համակարգչային սրահ, որոնք մշտապես թարմացվում են արդիական տեխնիկայով և սարքավորումներով՝ հնարավորություն տալով ուսանողությանը տեսական դասընթացներին զուգահեռ գործնական հմտություններ ձեռք բերել:

Վերջին տասնամյակի ընթացքում ամբիոնը զգալի աշխատանքներ է իրականացրել ինչպես ուսումնական գործընթացի բարելավման, այնպես էլ գիտահետազոտական աշխատանքների մակարդակի ու արդյունավետության բարձրացման ուղղությամբ։ Ամբիոնի գիտական ուշադրության կետրոնում են ժամանակակից տպագիր և հեռարձակվող լրատվամիջոցների առջև ծառացած հիմնախնդիրները։ Ամբիոնը հրատարակել է ավելի քան երեք տասնյակ մասնագիտական գրքեր և մեթոդական ձեռնարկներ:

Ամբիոնի դասախոսներն ակտիվորեն մասնակցում են ‎ֆակուլտետային, համահամալսարանական, միջբուհական և միջազգային գիտաժողովներին, ամառային դպրոցներին և սեմինարներին: Նրանց զեկուցումները և հոդվածները պարբերաբար տպագրվում են հանրապետական և միջազգային ճանաչում ունեցող հանդեսներում և ժողովածուներում:

Ամբիոնի կողմից պաշտպանության են երաշխավորվել մեկ դոկտորական և երկու տասնյակից ավելի թեկնածուական ատենախոսություն:

Այսօր ամբիոնում ներգրավված են ինչպես հեռուստառադիոոլորտի երիտասարդ ու հեռանկարային մասնագետներ, այնպես էլ հայկական ժուռնալիստիկայում ճանաչված, պրոֆեսորադասախոսական գործունեության փորձ ունեցող գիտնականներ, այդ թվում մեկ դոկտոր և տասնյակից ավելի գիտության թեկնածու:

21-րդ դարասկզբին հաղորդակցության և տեղեկատվական տեխնոլոգիաների հնարավորությունները նորովի են բացահայտվում՝ մեծապես ազդելով հասարակության քաղաքական, տնտեսական և մշակութային գործընթացների զարգացման վրա: Դրանց բնորոշ հիմնախնդիրները նոր մեդիայի և հաղորդակցության ամբիոնում դիտարկվում են իբրև գիտակրթական առաջնահերթություններ, որոնց ուսումնասիրությունը արդիական է համացանցի դարաշրջանում հայաստանյան մեդիայի տեղն ու դերը հստակեցնելու համար:

Ստեղծման օրվանից մինչև 2016 թ. դեկտեմբեր, իր անվանմանը համապատասխան (Մամուլի պատմության և տեսության ամբիոն), դասընթացները հիմնականում ընդգրկում էին մամուլի պատմության և տեսության հիմնարար ոլորտները (հայ մամուլի պատմության տարբեր շրջաններ, ժուռնալիստիկայի ներածություն, լրագրային ժանրեր, ԶԼՄ և օրենսդրություն, ժուռնալիստական էթիկա և այլն):

Ամբիոնում այժմ ներգրավված են նոր մեդիայի և հաղորդակցության ոլորտի առաջատար մասնագետներ, որոնց դասընթացներում ներկայացվում են համացանցային ԶԼՄ-ների, մեդիաազդեցության ժամանակակից տեսությունների, մեդիայի և քաղաքական տեխնոլոգիաների, հաղորդակցություն, մեդիա և մշակույթ փոխհարաբերությունների հիմնական ուղղությունները:

Ամբիոնի դասախոսների հեղինակությամբ անցած տարիներին լույս են տեսել երեք տասնյակից ավելի մենագրություններ, ուսումնական ձեռնարկներ, մայրենի լեզվով թարգմանվել են մասնագիտական գրքեր, մեթոդական ուղեցույցներ:

Այսօր ամբիոնում դասավանդում են ճանաչված, պրոֆեսորադասախոսական գործունեության փորձ ունեցող գիտնականներ (այդ թվում՝ երկու դոկտոր և 15 գիտության թեկնածու), ինչպես նաև երիտասարդ, հեռանկարային մասնագետներ: Նրանց հոդվածները պարբերաբար հրատարակվում են ինչպես հանրապետական, այնպես էլ միջազգային գիտական հանդեսներում: Ամբիոնի դասախոսները իրենց ուսումնասիրությունները ներկայացնում են նաև միջբուհական, հանրապետական և միջազգային գիտաժողովներում:

Իր գոյության տարիներին ամբիոնը պաշտպանության է երաշխավորել մեկ դոկտորական և շուրջ երկու տասնյակ թեկնածուական ատենախոսություններ: