- Աի՛դա, կպատմե՞ք մասնագիտության ընտրությունից. ինչո՞ւ որոշեցիք հենց ԵՊՀ-ում սովորել:

- Ես սիրում եմ լինել այնպիսի միջավայրում, որտեղ միօրինակություն չկա։ ԵՊՀ աշխարհագրության և երկրաբանության ֆակուլտետը հենց այդպիսին է։ Այնտեղ դասերն անցկացվում են ժամանակակից մեթոդներով՝ հնարավորություն տալով ոչ միայն համընդգրկուն գիտելիքներ ձեռք բերելու ոլորտի վերաբերյալ, այլև ունենալու ուսանողական հագեցած առօրյա: Ընտրեցի ԵՊՀ-ն, քանի որ վստահ էի՝ համալսարանն ավարտելուց հետո ինքս էլ կկարողանամ նպաստել ոլորտի զարգացմանը․ իմ կարծիքով՝ սպասարկման ոլորտը բարեփոխումների կարիք ունի:

- Նշեցիք, որ ոլորտում բարեփոխումների կարիք կա: Արդյոք ԵՊՀ-ն նախանշում է բնագավառում առկա հիմնախնդիրների լուծման ուղիները:

- Իհա՛րկե: Ֆակուլտետում դասախոսում են այնպիսի մասնագետներ, որոնք քաջատեղյակ են ոչ միայն տեղական, այլև միջազգային փորձին, իսկ դա նպաստում է ուսանողների գործնական հմտությունների զարգացմանն ու աշխարհայացքի ընդլայնմանը: Նրանք ներկայացնում են անհրաժեշտ բարեփոխումների ոչ օրինաչափ լուծումներ, որոնք, միանշանակ, չափազանց կարևոր են գործատուի համար:

- Իսկ ինչպե՞ս է հաջողվում համատեղել ընտանիքն ու կրթությունը:

- Ներքին համոզմունք ունեմ, որով առաջնորդվում եմ տարբեր իրավիճակներում, այն է` արդյունավետ կառավարել ժամանակն ու առկա ռեսուրսները: Նախապես պլանավորելով անելիքներս` կարողանում եմ ոչ միայն մեկտեղել ընտանիքն ու կրթությունը, այլև զբաղվել սեփական բիզնեսով: Ի դեպ, դրա զարգացման գործում ևս ԵՊՀ տված գիտելիքների դերը մեծ է: 

- Ոսկեդարի պատմիչ Եղիշեն ասել է. «Տվեք ինձ կիրթ ու խելացի մայրեր` ես ձեզ կտամ կիրթ ու խելացի հասարակություն»: Որքանո՞վ եք արժևորում կիրթ մայրերի դերը պետականաշինության գործում։

- Վստահաբար ասում եմ` կրթությամբ է հնարավոր նպաստել ազգային արժեհամակարգի ձևավորմանն ու զարգացմանը: Այդ գործում անգնահատելի է ծնողների դերը, չէ՞ որ երեխան առաջին հերթին սովորում է այն, ինչ տեսնում է ընտանիքում: Այստեղ է, որ ընդգծվում է մոր առանցքային դերը. նա է երեխաների գլխավոր կրթողն ու դաստիարակողը, իսկ բարեկիրթ երեխաները լուսավոր ապագայի կերտողներն են: 

- Ի՞նչ խորհուրդ կտաք այն մայրերին, որոնք դեռ երկմտում են ուսումը բուհում շարունակելու հարցում:

- Կարծում եմ` մենք ինքներս ենք «ստեղծում» մեր գործունեության վրա ազդող գործոններ, ուստի կարևոր է գիտակցել, որ առաջին հայացքից խոչընդոտ թվացող երևույթները հետագայում կդառնան մեր հաջողության գրավականը: Ելնելով սեփական փորձից՝ վստահեցնում եմ` ընտանիքն է այն ուժը, որը մղում է բուհում կրթություն ստանալու և ներդրում ունենալու աշխարհն ավելի լավը դարձնելու կարևոր գործում:

Մարինե Մկրտչյան