- Ծննդյան թիվը և վայրը…

- Ծնվել եմ 1987 թվականի ապրիլի 25-ին Երևանում:

- Ծնողները…

- Մայրս դպրոցում է դասավանդում, քիմիայի ուսուցչուհի է, հայրս մասնագիտությամբ տնտեսագետ է, գործարար է:

- Կրթությունը…

- Ավարտել եմ ԵՊՀ տնտեսագիտության և կառավարման ֆակուլտետը: Վերջերս պաշտպանել եմ թեկնածուական ատենախոսությունս և արդեն գիտությունների թեկնածու եմ:

- Աշխատանքային փորձը…

- 2009 թվականից աշխատում եմ ԵՊՀ տնտեսագիտության և կառավարման ֆակուլտետում: Տնտեսագիտության մեջ մաթեմատիկական մոդելավորման ամբիոնի դասախոս եմ: Գրեթե 2 տարի էլ դասավանդել եմ Մայր բուհի Իջևանի մասնաճյուղում:

- Ձեր երկրորդ կեսը…

- Տաղանդավոր, յուրօրինակ, հետաքրքիր անձնավորություն է, ում հետ վերջերս ենք օրինականացրել մեր հարաբերությունները։

- Փոքր ժամանակ ի՞նչ եք երազել դառնալ:

- Ցանկացել եմ պարուհի դառնալ, բայց հետագայում որոշակի խնդիրներ առաջացան, ու դա այդպես էլ մնաց երազանք…

- Ամենահիշարժան հաջողությունը…

- «Մաթևոսյան» կրթավճարի ստացումն էր: Երբ ընդունվեցի համալսարան, ունեինք ֆինանսական խնդիրներ: Դիմելով Հայ օգնության ֆոնդին՝ 4 տարի շարունակ ստացա այդ կրթավճարը:

- Ամենաթանկ խորհուրդը, որ երբևէ ստացել եք:

- Ամենաթանկ խորհուրդը ստացել եմ իմ ավագ ընկերոջից: Նա ինձ մի բանաստեղծություն տվեց կարդալու… Տյուչևից էր… «Silentium»-ը («Молчи, скрывайся и таи…»): Իմաստն այն էր, որ պետք է ապրես քո մտքերի մեջ և ինչ երազում ես ու ցանկանում, հարկավոր է «ներսում» պահել և ապրել դրանցով:

- Ի՞նչ երբեք չեք անի:

- «Երբեք» բառը սովորաբար չեմ օգտագործում…

- Ինչի՞ց եք վախենում:

- Աստիճաններից: Երազներում անընդհատ ընկնում եմ աստիճաններից, ու այդպես ինձ մոտ ֆոբիա է առաջացել:

- Ինչի՞ համար եք ափսոսում:

- Ափսոսում եմ, որ երաժիշտ չդարձա: Դաշնամուրի բաժինն էի ավարտել, բայց եկավ մի պահ, երբ հասկացա՝ այդ գործիքն ինձ համար չէ: Մայրս ցանկանում էր՝ երգեհոնահարուհի դառնամ: Հետո սկսեցի թավջութակով տարվել… Եվ եթե այդ գործիքը փորձեի, ապա երաժիշտ կդառնայի, չնայած դեռ չեմ հրաժարվել ցանկությունիցս (ծիծաղում է)…

- Զգացողություն, որ կուզենայիք ապրել:

- Կուզենայի ինքնաթիռից պարաշյուտով թռչել ու թռիչքի այդ զգացողությունն ապրել…

- Սիրած գիրքը…

- Մարկեսի «Հարյուր տարվա մենությունը»: Մտքեր կան, որոնք տպավորել են ինձ: Օրինակ՝ իրերն էլ են շնչավոր. պետք է արթնացնես նրանց հոգիները…

- Կարդացած վերջին գիրքը…

- Հիմա կարդում եմ Կաֆկայի «Դղյակը»:

- Տարվա սիրած եղանակը…

- Աշուն… Սիրում եմ այդ եղանակի գույները…

- Սիրած մարզաձևը…

- Գեղասահք: Երևի նրա համար, որ պարի հետ է կապված:

- Սիրած տոնը…

- Նոր տարի: Այդ տոնին ինչ-որ հրաշքի ես սպասում…

- Սիրած երգը, երաժշտությունը…

- Սիրում եմ դասական երաժշտություն և հատկապես Բախի գործերը: Բացի դրանից՝ լսում եմ ռոք երաժշտություն: Ամեն ինչ կախված է տրամադրությունից, սակայն դասական երաժշտության քաղց հաճախ եմ զգում:

- Սիրած ուտեստը և հատկապես ո՞ւմ պատրաստածը…

- Ժուլիեն: Սիրում եմ մայրիկիս պատրաստած կերակուրները:

- Ինչո՞վ կամ ումո՞վ եք այսօր հպարտանում:

- Հպարտանում եմ մայրիկովս… Անընդհատ ուզում եմ նրան ճանաչել: Զարմանում եմ, թե «սառույցի փոքր կտորի» մեջ նա ինչ կարող է տեսնել: Նա մշտապես ինձ համար օրինակ է:

- Ամենաշատ գործածվող արտահայտությունը Ձեր խոսքում…

- «Եսիմ»…

- Նախընտրած հանգստի վայրը և ձևը…

- Սիրում եմ շրջագայել, նոր տեղեր գնալ ու բացահայտումներ անել: Բացի դրանից՝ նախընտրում եմ հանգստանալ՝ գիրք կարդալով:

- Սիրած քաղաքը…

- Երևանն է:

- Սիրած կառույցը Հայաստանում և Հայաստանից դուրս…

- Հայաստանում Գեղարդն է: Շատ սիրեցի նաև Վիեննայի օպերայի շենքը:

- Սիրած կենդանին…

- Շուն:

- Ի՞նչ սեփականություն ունեք:

- Սեփականությունս գիտելիքս է…

- Նախընտրած փոխադրամիջոցը…

- Մետրո:

- Նախընտրած հագուստի ոճը…

- Սիրում եմ համադրել:

- Վերջին ֆիլմը, որ դիտել եք:

- «Սիրով Վինսենթը» («Loving Vincent»): Վան Գոգի մասին է: Հետաքրքիր էր հատկապես այն, որ առանցքում Գոգի լուսանկարներն էին: Կարելի է ասել, որ ֆիլմը նրա կտավների անիմացիան էր: Ֆիլմի ստեղծման համար աշխատել էին 100 նկարիչներ:

- Խոստովանություն, որ երբևէ չեք արել:

- Եթե ինչ-որ բան ուզում եմ անել կամ ասել, անկեղծ եմ լինում, և հետո խոստովանելու կարիք չի լինում…

- Եթե Աստծուն հարց տալու հնարավորություն ունենայիք, ի՞նչ կհարցնեիք:

- Մեր հարցերի պատասխանները կարող ենք գտնել ինքներս՝ Աստծո միջոցով: Աստված կարծես մեզ տանում է դեպի մեր հարցերի պատասխանները:

- Բոլոր ժամանակների նկարիչներից ո՞ւմ կնախընտրեիք, որ պատկերեր Ձեր դիմանկարը:

- Պիկասոյին: Նա տարբեր ժանրերով է ստեղծագործել, այդ պատճառով հետաքրքիր կլիներ տեսնել, թե ինչպես կպատկերեր դիմանկարս:

- Ձեզ երջանիկ համարո՞ւմ եք:

- Երջանկությունը նախևառաջ ինքդ քեզ ճանաչելն է: Կարծում եմ՝ ինքս ինձ ամբողջությամբ դեռ չեմ բացահայտել:

Սլավա Բադալյան