Ուսում, փորձ, նպատակներ. ԵՊՀ ուսանողը պատմում է իր կրթական ճամփորդության մասին

ԵՊՀ ուսանող Աննա Մուրադյանի հետ զրուցել ենք Պորտուգալիայում անցկացրած կիսամյակի, միջազգային ծրագրերի, գիտելիքների ու հմտությունների ձեռքբերման կարևորության մասին։ Հետաքրքիր է դիտարկել, թե այսօր ինչպես է ուսանողը պատրաստվում վաղվա մարտահրավերներին՝ լինելով ոգեշնչող օրինակ իր կուրսընկերների համար։

- Աննա՛, «Էրազմուս+» փոխանակման ծրագրի շրջանակում ուսանել եք արտերկրում։ Ինչպիսի՞ն էր Ձեզ համար արտասահմանում ուսանելու փորձը: 

- Փոխանակման ծրագրի շրջանակում մեկնել եմ Պորտուգալիայի Կովիլյան քաղաքում գտնվող «Universidade de Beira Interior» համալսարան, որը համարվում է աշխարհի լավագույն բուհերից մեկը։ Արտասահմանում ուսանելու փորձը մի բառով նկարագրել հնարավոր չէ։ Ուսումնառության ժամանակահատվածն ընդգրկում էր դասեր, նոր գիտելիքներ, մի քիչ էլ «կենցաղային արկածներ»։ Դու ոչ միայն սովորում ես տարբեր առարկաներ, այլև ինքնուրույն կազմակերպում ամեն ինչ՝ սկսած ամենապարզ հարցերից մինչև նոր միջավայրին հարմարվելը։

- Ի՞նչ դասընթացների եք մասնակցել, արդյո՞ք դրանք նոր էին Ձեզ համար։ 

- Հիմնական ուշադրությունս, բնականաբար, ուղղված էր հոգեբանական առարկաներին, որոնք ինձ հնարավորություն տվեցին խորանալու իմ երկու ամենասիրելի ոլորտներում՝ կազմակերպչական և կլինիկական հոգեբանության մեջ։ Բացի դրանից՝ իմ ընտրությամբ ուսումնասիրեցի օտար լեզու և մշակույթի ու հաղորդակցության սոցիոլոգիա։ Թեև բոլոր դասերը ինձ համար նոր չէին և նախկինում ծանոթ էի դրանց, այնուամենայնիվ, վստահեցնում եմ՝ միշտ նոր բան կա սովորելու։ Յուրաքանչյուր դասընթաց ինձ հնարավորություն տվեց դիտարկելու թեմաները նոր տեսանկյունից, ստանալու թե՛ տեսական, թե՛ գործնական նոր գիտելիքներ և միաժամանակ ավելի մոտիկից ծանոթանալու տվյալ երկրի մշակույթին՝ ներկայացնելով նաև իմ սեփականը։

- Երկու բուհերի միջև, ըստ Ձեզ, կայի՞ն կրթության կազմակերպման տարբերություններ:

- Ուսուցման առումով էական տարբերություն չկար․ դասախոսություններն ու սեմինարները ընթանում էին նույն տրամաբանությամբ, ուսանողակենտրոն մոտեցմամբ, ինչպես ԵՊՀ-ում է։ Փոքր տարբերություններ նկատելի էին հիմնականում քննությունների և սոցիալական կազմակերպման ոլորտում։ Քննությունները բավականին խիստ էին, ընդգրկում էին շարադրանքային, տրամաբանական և իրավիճակներ վերլուծող հարցեր, որոնք միաժամանակ բարդ և հետաքրքրություն առաջացնող էին։ Սոցիալական մասում ուսանողները մասնակցում էին միջոցառումների, որոնք մեծ դեր ունեին հաղորդակցությունը զարգացնելու, նոր ընկերներ ձեռք բերելու և ներգրավված լինելու զգացողությունը բարձրացնելու գործում։ Ծրագրի ավարտին համալսարանի պատասխանատուները «Էրազմուս+» ծրագրի շրջանակում հյուրընկալված ուսանողների համար կազմակերպեցին հատուկ ընթրիք հաջող ուսումնական տարվա առթիվ, ինչը ևս մեկ անգամ ընդգծեց ուսանողակենտրոն մոտեցումը։

- Աննա՛, ի՞նչ նոր գիտելիքներ ձեռք բերեցիք՝ մեկ կիսամյակ ուսանելով այնտեղ։ Դասընթացներն ու պրակտիկան ի՞նչ նոր հմտություններ տվեցին Ձեզ, և ինչպե՞ս դրանք նպաստեցին Ձեր մասնագիտական զարգացմանը: 

- Մեկ կիսամյակ ուսանելով Պորտուգալիայում՝ ես ուսումնասիրեցի հենց իմ սիրած առարկաները, ու դա ինձ հնարավորություն տվեց ավելի խորանալու այն ոլորտներում, որոնք իսկապես ինձ մոտիվացնում են։ Բացի դրանից՝ հնարավորություն ունեցա օգտվելու նոր աղբյուրներից ու գրականությունից, որոնք լայնացրին իմ մտահորիզոնը և տվեցին լրացուցիչ գործիքներ մասնագիտական առաջընթացի համար։ Շատ կարևոր էր նաև այն փաստը, որ բազմաթիվ ինքնուրույն աշխատանքներ էի կատարում․ դրանք օգնեցին զարգացնել վերլուծական մտածողությունս, ինքնուրույն որոշումներ կայացնելու ունակությունս և պատասխանատվության զգացումը։ Այս ամենը միասին զգալիորեն նպաստեցին իմ մասնագիտական աճին ու վստահությանը, որ ճիշտ ուղով եմ առաջ շարժվում։

- Որպես «Էրազմուս+» ծրագրի մասնակից՝ ի՞նչ խոչընդոտների հանդիպեցիք և ինչպե՞ս հաղթահարեցիք դրանք:

- Սա արդեն իմ մի քանի փորձերից մեկն էր։ Գրեթե երեք տարի է, ինչ ակտիվորեն մասնակցում եմ այսօրինակ ծրագրերի, և ամեն անգամ նոր փորձառություն ու արժեքավոր գիտելիքներ եմ ձեռք բերում։ Սակայն միայնակ այլ երկիր գնալը միշտ ունի իր նրբություններն ու բարդությունները։ Նախ՝ վիզայի պատճառով երկու ամիս ուշացա դասերից, բայց ընդունող համալսարանը ջերմորեն ընդունեց և օգնեց լրացնել բացթողումները։ Հաջորդը նոր ընկերներ գտնելն ու միջավայրի անդամ դառնալն էր։ Սկզբում ամեն ինչ բարդ էր թվում, բայց մի կողմ դնելով ինտրովերտությունը՝ քայլ արեցի և շարժվեցի առաջ։ Շատ արագ ձևավորվեցին նոր ծանոթություններ, որոնք վերածվեցին ամուր ընկերության։ Եվ ամենակարևորը՝ այս ամբողջ ճանապարհը հաղթահարեցի առանց կողմնակի աջակցության․ դա, կարծում եմ, դարձավ իմ ամենամեծ ձեռքբերումը՝ հավատալ, որ նույնիսկ ամենաբարդ իրավիճակներում կարող եմ ինքնուրույն գլուխ հանել։

- Ինչպիսի՞ն են ուսանողների և դասախոսների փոխհարաբերությունները նշյալ համալսարանում։ Ի՞նչ տարբերություններ կային՝ համեմատած ԵՊՀ-ի հետ:

- Էական տարբերություններ չեմ նկատել. ընդհանուր առմամբ, փոխհարաբերությունները երկու համալսարաններում էլ հիմնված են համագործակցության, հարգանքի և փոխադարձ վստահության վրա, ինչը ուսման գործընթացը դարձնում է ոչ միայն արդյունավետ, այլև հաճելի ու ներշնչող։

- Ի՞նչ արժեքներ և գործոններ եք կարևորում կրթության մեջ։ Ի՞նչ դերակատարում ունի ԵՊՀ-ն Ձեր հաջողությունների գործում։

- Ինձ համար կարևոր է, որ համալսարանը լինի իսկապես ուսանողակենտրոն։ Համալսարանում ուսանողը չպետք է սահմանափակվի միայն դասախոսություններով։ Կարևոր է, որ լինեն նաև միջոցառումներ ու ստեղծագործական նախաձեռնություններ, որոնց շնորհիվ ուսանողները ոչ միայն սովորում են, այլև «ապրում» իրենց ուսանողական կյանքը։ Հենց այս միջավայրում մեծ դերակատարում ունի նաև ոչ ֆորմալ կրթությունը, որը հնարավորություն է տալիս ձեռք բերելու այնպիսի հմտություններ, ինչպիսիք են հաղորդակցությունը, թիմային աշխատանքը, ստեղծարարությունը։ Կարծում եմ, որ համալսարանը պետք է լինի մի տարածք, որտեղ ուսանողի ձայնը լսելի է, որտեղ նա ոչ միայն ստանում է գիտելիք, այլև կարողանում է արտահայտվել, զարգանալ։ Մեծ նշանակություն ունի նաև ապագայի տեսլականի ձևավորումը՝ հասկանալու, թե ինչպես կապել ստացած գիտելիքը սեփական երազանքների ու նպատակների հետ։

ԵՊՀ-ում ես հնարավորություն ունեցա խորապես ծանոթանալու իմ ընտրած մասնագիտությանը, ուսումնասիրելու նաև այլ առարկաներ, ձեռք բերելու մտերիմ ընկերներ և իրականացնելու իմ երազանքը՝ ուսանել արտասահմանում։ Կարծում եմ՝ կրթությունը հաջողված է, երբ համալսարանը ոչ միայն գիտելիք է տալիս, այլև հիշողություններ, որոնք հետո դառնում են կյանքի ուղեկից։

- Ի՞նչ նպատակներ ունեք, ցանկանո՞ւմ եք շարունակել ուսումնառությունը։ 

- Նպատակներիցս մեկը կազմակերպչական և կառավարման հոգեբանության, մասնավորապես մարդկային ռեսուրսների՝ HR ոլորտում առաջատար մասնագետ դառնալն է։ Ուսման հետ կապված մտքերս ուղղված են հենց այս ուղղությամբ մագիստրոսական կրթություն ստանալուն արտասահմանում, որտեղ հնարավոր կլինի խորանալ, ձեռք բերել միջազգային փորձ և զարգացնել մասնագիտական հմտություններս։