ԵՊՀ իրանագետները` Կոպենհագենում. փորձի փոխանակում գիտելիքի և մշակույթի շուրջ

- Կպատմե՞ք այցի մասին․ ո՞րն էր նպատակը և ինչպիսի՞ փորձառություն ունեցաք Կոպենհագենում։

Նունիկ Դարբինյան - Մեր այցը Դանիայի Կոպենհագենի համալսարան հիմնականում երկու նպատակ ուներ. նախ՝ դասավանդել պարսից գրականություն, երկրորդ՝ հանդես գալ հանրային բաց դասախոսություններով։ Բացի դրանից՝ ցանկանում էինք նաև ծանոթանալ համալսարանի պրոֆեսորադասախոսական և վարչական կազմի հետ՝ հետագա համագործակցության հիմքեր դնելու նպատակով։

Հակոբ Ավչյան - Այցի շրջանակում ես նույնպես դասավանդեցի պարսկերեն, չնայած սկզբում առաջարկել էի թալիշերեն։ Սակայն Դանիայի կողմը նախընտրեց պարսկերենը, և դասախոսություն կարդացի «Հյուսիսային թալիշերենի ուսումնասիրություն. լեզվական առանձնահատկություններից մինչև դասավանդման մոտեցումներ» թեմայով։ Թեև դասը պարսկերենով էր, բայց կարողացա թալիշերեն էլ ներառել բառապաշարի և խոսակցական տարբերությունների համեմատության միջոցով։ Ուսանողներին դա շատ հետաքրքրեց։

- Ինչպե՞ս եք կազմակերպել դասավանդումը։ Ինչպե՞ս ընկալեցին ուսանողները ձեր մոտեցումները։

Նունիկ Դարբինյան - Սկզբում առաջարկել էի դասավանդել «Իրանական մշակույթի և էթիկայի հիմունքները»․ այն, ինչ սովորաբար դասավանդում եմ ԵՊՀ մագիստրատուրայում։ Սակայն Դանիայի կողմից եղավ առաջարկ, որ դասավանդեմ պարսից գրականություն։ Նրանց համար այդ պահին դա հրատապ էր, և ընդառաջեցի։ Ուսանողները շաբաթական 8 ժամ ունեին գրականության համար, մենք կարդացինք Սաադիի և Հաֆեզի ստեղծագործություններից, վերլուծեցինք գրական տեխնիկաները, որոնք կիրառվում են իրանական գրականության մեջ։ Բավականին ակտիվ թեմատիկ քննարկումներ ունեցանք։

- Իսկ ի՞նչ տպավորություններ ստացաք համալսարանից։

Հակոբ Ավչյան - Կոպենհագենի համալսարանը բավականին զարգացած էր՝ նորարարական լուծումներով, հագեցած տեխնիկական բազայով։ Բայց զարմանալի է, որ արևելագիտության ֆակուլտետ, որպես այդպիսին, չունեն, ոլորտն ուսումնասիրող ստորաբաժանումն այլ անվանումով է գործում, և բաժինն ավելի փոքր է թե՛ ուսանողների, թե՛ դասախոսների կազմով։ Նրանց շատ հետաքրքրեցին մեր դասավանդման մեթոդները, շատ բաց էին համագործակցության առաջարկների համար։

Նունիկ Դարբինյան - Չնայած իրենց տեխնիկական հագեցվածությանը՝ ուսուցման բովանդակային տեսանկյունից, կարծում եմ, որ ԵՊՀ-ն նույնիսկ առավելություններ ունի։ Մեր ուսանողների մոտիվացիան, խորքային աշխատելու պատրաստակամությունը շատ բարձր է։ Նրանք շատ զարմացած էին, որ ուսանողներն այստեղ դասի են գալիս առանց մեծ պայուսակների, հարցնում էին՝ որտեղ են այդ դեպքում ուսանողների տետրերն ու գրքերը, պատասխանում էինք, որ ուսումնական նյութերը թվայնացված են և ուսանողներին հասանելի են նաև էլեկտրոնային եղանակով:

- Եթե համեմատենք ուսումնական մակարդակները, ի՞նչ տարբերություններ կառանձնացնեք։

Հակոբ Ավչյան - Օրինակ՝ եթե համեմատենք երկու համալսարանների նույն մասնագիտության առաջին կուրսի երկրորդ կիսամյակում ուսումնառողներին, այնտեղ ուսանողները շատ պարզ տեքստեր էին կարդում։ Մեզ մոտ այդ փուլում արդեն բարդ տեքստեր ենք թարգմանում։ Նրանց դասաժամերն էլ քիչ էին, իսկ մեզ մոտ՝ անհամեմատ ավելի շատ։

Նունիկ Դարբինյան - Կցանկանայինք, իհարկե, որ ԵՊՀ-ի գրադարանը լիներ այնպիսին, ինչպիսին Կոպենհագենի համալսարանինն է՝ շատ հարուստ և բազմազան։ Մեր գրադարանը կարիք ունի շարունակաբար համալրելու արդիական գրականությամբ, հատկապես մեր ոլորտին անհրաժեշտ պարսկերեն գրքերով, վեպերով և ուսումնական այլ նյութերով։ Հաշվի առնելով մեր համագործակցությունը Իրանի հետ՝ սա ուղղակի անհրաժեշտություն է։ Սակայն, հպարտորեն կարող եմ ասել, որ ԵՊՀ-ն ուսուցման բովանդակության, մոտեցումների և ուսանողների ներգրավվածության առումով շատ բան ունի առաջարկելու։

Նմանօրինակ փոխայցելությունները արդյունավետ հիմք են կրթական ծրագրերի, գիտական հետազոտությունների բնագավառներում հետագա համագործակցության համար։